Gezmesende görmesende olabilir:) Mogolistan’da 3 milyon insan, 14 milyon at, 50 milyon buyuk&kucuk bas hayvan ve 400 bin arac varmis. Ulaan batar’da 1 milyon insan ve 300 bin arac var at ve hayvan hic gormedim. Yani neredeyse herkesin araci var ve herkes gunun her saati bu bir yerden bir yere gidiyor. Trafik felc hemde feci.

Sabah 10:00’da çayir çimenin ortasindaki havaalanina iniyoruz. Gördügüm en sakin havaalani. Hizlica kontrolden geciyoruz. Sirt cantamizin birini bagaja vermistik kaybolmadan onuda aldik ve kapidan cikmaya haziriz.

Nedense illaki birsey ters gidecek hissiyati var bende 🙂 Bizi karsilamazlarsa nasil gideriz hesabi yaparken ustunde adim yazili olan kagidi goruyorum ve adini hic bir zaman dogru telaffuz edemedigim rehberimizle tanisiyorum. Benim adim kolay oldugundan ve Mongolistan’da kullanildigindan sorun yok.

Otopark’a gidiyoruz. 4×4 yerine bir prius. Mogolistan’da arabalarin yarisi Toyota, Toyotalarin yarisida Prius. Benzin cok pahaliymis (1$) o yuzden tercih ediliyormus. bizde benzinin 2,5$’dan fazla oldugunu soyledigimde sasiriyor. Araclar Japon’yadan 2. el geliyormus yani direksiyon sagda fakat trafikte sağdan akiyor bizdeki gibi yasal bir sikinti yokmus.

Yogun trafikte sehre yola cikiyoruz. yolda surekli arabalara el sallayan kadinlar goruyoruz, derken erkeklerde el salliyor. Ulan N’oluyor derken. Soruyoruz rehbere. Arabalara durduyorlar binmek icin diyor. yanii sonrasi hep sex mi diye dusunmeye baslarken, Mongolistan’da resmi olarak taksicilik yapmadan herkes heryere birilerini goturup km basina fix bir tutar alabilyormus. Vergi falan yok tabi. kimse kimseye tecavuz edip girtlaginida kesmiyor. hayatin icinde bir uygulama olmus kominizmden sonra.

muhendislik harikasi…

Hostel ve ayni zamanda bize tur ayarlayacak Gana’nin yanina gidiyoruz. Yani hic yoktan  hallice bir gun kalinabilecek bir yer. Dus aliyoruz biraz kendimize gelip uyku sersemligini atmak icin. Yemek hazirlamislar noudle bol kuyruk yagi ve et parcacikli. Kismen yedikten sonra Gana’nin yanina gidiyoruz ‘hesaplasma vakti’. ben paranin yarisi simdi yarisi tur sonunda diyorum. senin adamlar bizi yolun ortasinda birakirlarsa dım dızlak kalmayalim diye. Sakin korkma bana guven dedi. neyine guveneyim seni goreli 5dk oldu birde 3-5 mail diyerekten kavga cikartmadim. lonely planette adinin gecmesinin yuzu suyu hürmetine veriyorum tüm parayi. Bi kağıda elden teslim aldim su kadar parayi yazdi. aldim  faturayi icim rahat on numara 🙂

Sagolsun tren bileti ayirtmisti. once bilet almaya gidiyoruz.O kadar asiri trafik varki ufacik ulaan batarda  biryere gitmek yarim saat aliyor. tren garinin karsisinda bir ofise gidiyoruz yabancilara bileti VIP salonunda satiyorlar 🙂 Bileti almamiz yarim saat kadar suruyor allahtan abi cay icermisin muhabbeti yok. zaten pek yuzunuzede bakmiyorlar s.klemiyorlar anladigim kadariyla ama isler asiri yavas. Ulaan batar-irkuskt arasindaki gunluk trenden biletimizi aliyoruz aslinda NO:5 trenini almak istemistik yatakli vagon oldugu icin ama haftada 2 gun seferi oldugu icin bizim programimiz uymuyor maalesef. Gunluk tren hergun saat 21:00’de kalkiyor, 2 gun sonra sabah 07:00’de variyor. 1,5 gun tren hemde koltuklu tren ayri bir maceRA olacak. Sukur Yemekli vagonu varmis…

Biletlerimizi alip sehri turlamaya basliyoruz. Zaten gidilecek 2 yer var biri budist tapinagi digeri Cengiz han meydani ve cevresi.
Budist tapinagindan basliyoruz. Merak
eden google’a “Gandan Khiid” yazsin. monk, guvercin, yem satan yasli teyze, guvercin kovalayan çocuk, Dua carklari fotografini cekip. Biraz dua dinleyip buyuk carklari ve 23 metrelik budha heykelinin etrafinda 3 kere donup cikiyoruz.

Sonrasinda Cengizhan meydani ” dogrusu Sukhbatar meydani” 3-5 fotograf evet sirada muze var ama muzeyi bir kac farkli binayi muze sanip girdikten sonra bulabildik 🙂 Haci biz gerisini hallederiz sonrada yuruyelim hostele arabaya ihtiyacimiz yok. biz kendimiz okuya okuya gezeriz yoluda buluruz dedik.

Cok ediselendi ya yolu bilamazsak ya hirsizlar bizi calarsa vs.  Gana bizi aksam yemegine cagirdigini soyluyor. aksam 6’da hostelde bulusmak uzere vedalasiyoruz.

Muzeyi pek hatirlamiyorum ama guzeldi. ben daha fazla savas kiyafeti ve alet edavatı beklerdim pek yoktu. birde fotogaf cekmek icin ekstrela veriyorsunuz. 5eu kadardi sanirim.

Hostel’e dogru baris caddesi den yuruduk. Yolda para bozdurmayi basardik. Burada bankalar halen musterisinin ayagina gelmesini bekliyor 🙂 mongol hatti almak istedik fakat daha basinda saticilarla iletisim kurmakta zorlandik. Hatta daha aramaya baslarken bir GSM firmasinin genel mudurlugune girdik. Velhasil basaramadik. cok ihiyac olursa veririz dakkasina 6,5tl dedik 😉

Turk konsoloslugu masallah saray yavrusu gibi selam vermemize, el sallamamizi ve fotografa polis izin vermeyince #direngezi eylemimizi hic yapmayalim daha ilk gunden dedik.

Bir cafede durduk soluklanmak icin yabancilarin tercih ettigi bir yer. Bir kiz bagira bagira anlatiyordu sanki herkes onu dinlemeye konferansa gelmis gibi.

Hostel’ e donup dus alip aksam yemegi icin Gana’ya selam verdim. fakat bizi neden yemege gotursunku hemde esiyle. Para cok aldi hep beraber onu kutluyoruz gibi seyler tabiiki dusunmek istemedim 🙂 Temiz yuzluyuz ya ondan hep… 🙂 Mongol hukumeti her ayin 1.ini alkolsuz gun ilan etmis satmakta, servis etmekte yasak 🙂 su ictik yap yagli hor et yemeginin yaninda. Donüse on numara Mongol votkasi icmeye davet etti. Gana’da Hostel’ de kaliyor. Bir, iki, uc shot bana yeter dedim. Yoksa cok rahat siseyo bitirirdik. birde karsi odaya gitmek icin yolluk aldim lazim olur diye
Asli icmedigi icin ve saclari islak oldugundan buff ile basini orttugunden koyu muslum sandilar 🙂

Gece azda olsa saat farkini atlatmaya calistim ama pek rahat uyudugumu soyleyemem…